Klonazolam (nazywany również klonitrazolamem) jest unikalną substancją o działaniu depresyjnym o chemicznym przebiegu benzodiazepin, która po podaniu wywołuje działanie przeciwlękowe, uspokajające, hamujące masę mięśniową i amnezję. Substancja ta jest unikalną chemiczną pochodną do badań zatwierdzonych przez FDA, klonazepam (Klonopin, Rivitrol), a także alprazolam (Xanax). Podano, że klonazolam jest około 2.5 razy silniejszy niż alprazolam.
Klonazolam jest lekiem z kursu benzodiazepin. Leki benzodiazepinowe mają pierścień benzenowy skondensowany z pierścieniem diazepinowym, który jest 7-członowym pierścieniem, w którym oba składniki azotowe znajdują się zarówno w R1, jak i R4. Pierścień benzylowy klonazolamu jest podstawiony w R8 zespołem nitro, NO2-. Lepiej, pierścień diazepinowy jest związany przy R6 z 2-chlorowanym pierścieniem fenylowym.
Klonazolam zawiera również 1-metylowany pierścień triazolowy zintegrowany z, a także zawierający R1 i R2 jego pierścienia diazepinowego. Klonazolam należy do serii benzodiazepin zawierających ten połączony pierścień triazolowy, zwanych triazolobenzodiazepinami, różniących się przyrostkiem „-zolam”. Klonazolam jest dodatkowo nitrobenzodiazepiną, podklasą benzodiazepin, które mają zespół nitro (NO2-). Różne inne nitrobenzodiazepiny składają się z klonazepamu oraz flunitrazepamu.
Synteza klonazolamu została po raz pierwszy opisana w 1971 roku. Został on opisany jako najbardziej aktywny związek w ocenianej kolekcji. Uważa się, że klonazolam ma bardzo silne działanie, a także faktycznie zwiększono problemy, że on i flubromazolam mogą stwarzać znacznie większe zagrożenie niż inne benzodiazepiny deweloperskie, ze względu na ich zdolność do wytwarzania stałej sedacji, a także utraty pamięci przy dawkach dentystycznych zmniejszonych do 0.5 mg lub 500 mikrogramów (µg). Podaje się, że początek działania jest średni (20 - 60 minut).
Bardzo niewiele wiadomo na temat tego związku, jednak ostatnio stał się on łatwo dostępny w Internecie u sprzedawców chemikaliów, gdzie jest sprzedawany jako lek projektant. Ze względu na swoją wyjątkowo wysoką wytrzymałość jest zwykle wykrywany na bibule lub w roztworach dozowanych wolumetrycznie. Spożycie surowego proszku klonazolamu jest niebezpieczne ze względu na jego skuteczność w zakresie mikrogramów, a także łatwość, z jaką może prowadzić do kilkudniowych przestojów.